Ieder mens is liefde, is licht.
Het is de ziel in de mens, zijn spirit die de mens mens maakt. Geen enkel mens zal een ander iets misgunnen, pijn willen doen. En toch gebeurt het aan de lopende band. Hoe komt dit? We krijgen een jas aangemeten die ons niet dient. Die juist ons menszijn onderdrukt. Waardoor we onszelf niets gunnen en logischerwijs een ander ook niet.
Hoe verkrijgen we een verkeerde jas?
Als kind hebben ze jou een jas aangetrokken. Ze hebben jou gevormd, door elke dag je dingen te laten doen, of juist niet te doen. Dingen tegen je te zeggen, zoals je het moet doen. De manier waarop ze je de dingen hebben laten doen en zoals ze het hebben gezegd, de kennis die ze je hebben voorgeschoteld, vormt jou. Hier ontleen jij je identiteit aan. Elke jas heeft zakken. In die zakken zitten gedragsregels, waarden, moraal, emoties, kennis. En dit alles tezamen ben jij geworden. Daar sta je dan op je 18e. Nu mag jij zelf aan de slag, met die jas die je om je heen draagt. Is de jas juist gevuld? Wie staat daar bij stil, wie denkt daar over na? Helemaal niemand. Want je weet niet beter, dan dat dit het is. Je bent toch ook gewoon naar school gegaan, daar leren we toch allemaal hetzelfde? Mens waar maak je je druk om.
Past de jas die jij draagt jou wel?
Ooit wel eens bij stilgestaan dat de jas waarmee je op volwassen leeftijd aan de slag gaat, jou wel of niet past? Dat datgene wat in jouw zakken zit, wel weerspiegelt wie jij diep van binnen bent? Dat je je daardoor mens mag en kunt voelen? Is de jas hierop gericht? Of is de jas gericht op zoals ze willen dat je in de maatschappij je laat zien? Voorbeeldig, gehoorzaam, hard werkend, klaarstaan, anderen dienend. Ongemerkt jij jezelf wegcijfert, ten behoeve van het groter geheel. Ben je super gelukkig en tevreden, kijk dan heb jij de juiste jas aan. Maar als je dat niet bent? Is het dan wellicht niet eens tijd om je zakken van je jas eens te gaan onderzoeken, of die wel gevuld zijn met het juiste?
Laat ik je een handje helpen. Er is geen enkele jas die juist is gevuld. Er is geen enkel mens die met het juiste wordt gevormd.
Want wie heeft er nu weet van dat die:
- Eerst goed voor zichzelf moet zorgen
- Zelf alles mag bepalen
- Naar zijn eigen gevoel moet luisteren om de juiste keuzes voor zichzelf te kunnen maken
- Zelfliefde mag hebben
- Naast empathisch ook impathisch in het leven hoort te staan
- Moet leven vanuit eigen kracht
- Stress buiten de deur dient te houden en hoe je dat doet
- Hoe je communiceert op de wijze waarmee je jezelf en anderen nooit te kort en pijn doet
De jas die jij draagt dient voornamelijk anderen
De jas die jij aanhebt, die dient jou niet. Die dient voornamelijk anderen. Daar kom je vanzelf achter. Je bent een verdienmodel. Zorg dat je hard studeert, dan kom je goed terecht. Nogal wiedes wordt dit gepromoot, want dan kun je lekker verdienen, heb jij het goed. Dat is de achterliggende gedachte die we meekrijgen. Waarbij je wordt wijsgemaakt dat je dat voor jezelf doet. Welnee, want wat je verdient ga je uitgeven. En dat uitgeven dat is de bedoeling. Dat jij datgene doet wat helemaal niet bij jou spirit past, doet niet ter zake. Dat jij daardoor vastloopt, psychisch in de problemen komt. Thuis komt te zitten met een burn out. En liefdesrelatie niet in stand kan houden. Is toch je eigen schuld? Is dat zo? Of is dat, omdat je een jas hebt aangemeten gekregen waarin menselijkheid, waardigheid, mens-zijn, eigenwaarde niet in de zakken van de jas zijn terechtgekomen.
We doen onszelf zoveel te kort?
Onze spirit zit een omhulsel omheen, dat is ons lichaam. Daarnaast wordt ons een jas aangereikt, die ons vormt. Die jas is wat jij weet, hebt aan kennis en vaardigheden. We worden als het ware gekneed ons in het leven voort te gaan bewegen. Maar wat als de jas die wordt aangereikt ons niet past? Jaap van Dissel maakte tijdens de persconferentie van 18 december 2021 ook een metafoor met een jas. Als een jas niet past, wil je die jas toch niet? Die knelt, zit je dwars, bevalt je niet. Maar eenmaal die jas aangetrokken in je jongste jeugd, kom er maar eens vanaf! Waarom doe we onszelf zo te kort? Omdat de jas die we aangereikt krijgen praktisch niemand dient en past. Die jas ben jij niet. Die is zoals de maatschappij van ons verlangt.
Hoe kom je erachter dat de jas jou niet past?
We komen er allemaal op een gegeven moment achter dat de jas die we dragen ons niet past. Daar is dan een lange tijd aan voorafgegaan, van levend vanuit angst, niet goed genoeg te zijn. Onderdanigheid, enorme onzekerheden, vol met twijfels. Alles accepteren wat een ander van je verlangt en wijsmaakt. Die weer uitmonden in verdriet, overspannenheid, opgebrand zijn, niet meer kunnen. Griep, ziekte. Jezelf nu compleet kwijtgeraakt, omdat je een jas hebt aangemeten gekregen die de mensheid niet dient. Je bereikt een punt dat je er helemaal klaar mee bent. Met je vuist op tafel slaat, meestal zo rond ons 40ste levensjaar en hardop zegt. Nu is het klaar! Nu ga IK het op mijn manier doen. Best vreemd he, dat we dit allemaal doen. Zou je toch kunnen concluderen dat er toch echt iets niet goed gaat.
Jij bent de jas niet waar je mee rondloopt
Als je dromen niet worden verwezenlijkt, relaties niet lukken, je bang bent mensen, je baan kwijt te raken. Altijd maar piekert, je laat beïnvloeden door de buitenwereld, Zegt dit maar één ding. Jij bent de jas niet die je aan hebt. Die je aan anderen laat zien. Die jij zelf ziet. De gevolgen hiervan zijn groot. Jij voelt je nooit maximaal gelukkig. Je kracht in je brandt op een veel te laag vuurtje. Dat weet je niet, maar laat je wel zien. Jouw boosheid, de teleurstellingen, je venijn, een ander niet oprecht iets gunnen. Allemaal tekenen dat je een jas draagt die jou als mens niet dient.
Trek uit die aangereikte jas
Het is de hoogste tijd dat we massaal de aan ons aangereikte jas gaan uitrekken. Op zoek gaan naar onszelf welke jas ons wel dient. Waar jij jezelf in terugziet. Zakken gevuld vol zelfliefde, waardoor je jezelf nooit meer te kort zal doen en laten doen. En anderen hetzelfde gunt. Dan creëren we een maatschappij die de mens dient en niet de zakkenvullers.